Beste lezer,
Ik schreef u eerder al dat het ‘zelf doen’ een hoofdthema in ons leven wordt, en dat daar voor- en nadelen aan zijn. De toekomst is aan de nieuwe technologie en aan de robots, aangezien een heleboel menselijke contacten uitgeschakeld worden.
Maar wacht tot er iets mis is met je bestelling, er een fout in een rekening sluipt of die online bestelde spulletjes niet deugen: dan begint het pas, want je moet iemand te spreken krijgen.
Onlangs liep er iets mis met mijn telefoonrekening. Mails, sms’en en, stel je voor: zelfs een brief lieten me weten dat al mijn telefonische activiteiten zouden worden afgekoppeld, én dat ik reactivering kosten zou moeten betalen om het systeem weer op gang te krijgen. Na het indrukken van x-aantal nummers - u kent het, ‘voor info druk 1, uw rekening betalen druk 2 etc. - weet je dan eigenlijk nog niet in welk hokje je vraag past. Ik waagde dus, ten einde raad, maar een gok, en wonderlijk genoeg kreeg ik een echte mens aan de lijn.
Ik moest beginnen met mijn klantnummer. Geïntimideerd door het nummergedraai, het wachten en eindelijk een stem die mij, godbetert, opnieuw een nummer vroeg, bracht ik er hortend en stotend uit dat ik achtervolgd werd door een rekening. Maanden geleden al had ik een brief gekregen dat de bank en de telefoon-maatschappij dat zelf in orde zouden brengen.
‘Het systeem heeft een fout gemaakt’, vertelde de behulpzame stem, maar daar had ik geen boodschap aan, en op mijn beurt vroeg ik me luidop af waarom men mij achtervolgde met dreigbrieven en dreig sms’en dat mijn telefoon afgesloten zou worden en het de fout van ‘het systeem’ was.
‘Ik kan er niets aan doen’, zei de meneer, ‘het systeem heeft geen rekening gehouden met de fout in het systeem en u heeft niet betaald en dus reageert het systeem op uw niet-betaling’. Mijn adrenaline begon te stijgen en mijn bloed begon te koken, maar aan alles voelde ik dat dit een dovemansgesprek werd.
Het was alsof ik het hilarisch gesprek in een Brits komisch programma, waarin op elke klacht het antwoord kwam: ’computer says no’, live beleefde.
Na het gesprek kreeg ik, via mail, meteen drie vragen: was deze informatie duidelijk? Heeft dit gesprek u geholpen met uw probleem? Bent u tevreden over onze diensten? Ik heb de vragen onbeantwoord gelaten en dacht : ‘computer says NO!’
Het allergrootste probleem ontstaat wanneer je internet en je computer uitvallen, want dan valt je leven stil. Wanneer je nog niet over een computer beschikt ben je helemaal de klos. Want zelfs computer kan dan geen ‘NNNOOO’ meer zeggen.
Mvg,
Frauke J.
