Beste lezer,
Even terug naar vroeger.
Ooit vertelde een zeer oude man mij dat hij als kind, in de tijd na de eerste wereldoorlog, geen speelgoed had. Hoe hij een stok omtoverde tot paard, papieren bootjes maakte van krantenpapier en ze liet varen in een poel. Een zeer bijzonder moment was het wanneer de auto van de dokter het erf op reed en hij tot na de visite in de glimmende wagen mocht zitten. De burgemeester en de dokter waren toen de enige trotse bezitters van een wagen.
We zijn amper honderd jaar verder en er zijn te veel auto’s op de weg. Na de tweede wereldoorlog was het bezit van een auto ’een teken van welstand en ‘gemak’. En nog later was (en is) het hebben van twee wagens voor veel gezinnen een noodzaak. Zo zie je hoe er in verschillende tijden verschillende noden ontstaan. Wellicht bestond er toen een slogan als ‘Iedereen in de auto’.
Ik weet niet of u zich ook afvraagt waarom het bij nieuwe slogans die gelanceerd worden altijd zo radicaal moet zijn in termen van ‘iedereen’ en ‘wij allemaal’.
Mag het om af en toe wat vraagtekens te plaatsen bij gelijk welk idee? Is er nog tijd om er over na te denken? bv. over de haalbaarheid..
Mag het om pro’s en contra’s in overweging te nemen?
‘Fietse wie kan’ dat klinkt al iets realistischer. Of ‘ Neem de fiets indien haalbaar voor jou’
Argumenten pro fiets zijn er genoeg: het is goed voor schonere lucht, je weet nooit dat daardoor minder files zijn, het is goed om te bewegen, het is interessant voor de fietsenverkoop, zorgt voor werkgelegenheid bij de fietsenmakers…
Ik heb ook vragen: adem je als fietser niet veel vuile lucht in? Is fietsen dan wel zo gezond? Is de fietser van vandaag minder kwetsbaar dan deze van vroeger? Of krijgt de fietser nu meer bescherming en welke dan? Wanneer wordt het dragen van een fietshelm een feit? Recent onderzoek spreekt van meer fietsongevallen. Hoe zit het met veilige fietspaden dwz van het soort dat verschillend is van een lijn op een drukke baan trekken? Hoe veilig en druk zijn de snelle fietsbanen ’s avonds, bij nacht en ontij? Of bestaat er geen ‘me too’ langs zo’n weg in het aardedonker?
‘Leve de fiets’, maar er is nog veel werk aan de winkel om elke stad en elk dorp fietsvriendelijk te maken. België kan nog niet tippen aan Denemarken of Nederland.
En nu schiet dit lied mij te binnen: ‘Lat mie mo lopen langs de strote…mee me lief dat ik zo..geire zie…ik leire were te voete lopen….’
Frauke J.