Beste Lezer,
Bij deze wens ik je een gelukkig nieuwjaar. Een gezond ook, al klonk dat nog maar een jaar geleden ietwat oubollig. We leefden toen nog in de gedachte dat we mits bewegen en gezond eten onze gezondheid helemaal zelf in handen hadden. Inmiddels weten we wel beter.
Een beetje ongebruikelijk, misschien, stuur ik je deze nieuwjaarskaart met een afbeelding van de zee. Wellicht had je sneeuw verwacht, en glitters of een spetterend vuurwerk, zoals gebruikelijk op kerst- en nieuwjaarskaarten.
Maar dit jaar lijkt een blik op de zee me meer geschikt voor een wens: een brede horizon en het heen en weer gaande water.
Welke luchten, welke wolken er ook aan de horizon verschijnen: de zee blijft komen en gaan, in een ritme van ebbe en vloed. Onverstoorbaar geduldig volgt zij dat ritme, en ook al springt ze soms wild om zich heen: ze houdt dezelfde kadans.
Ik hoop van harte, lezer, dat jij en ik en allen, in deze woelige tijden, het licht aan de horizon blijven zien. Dat wij, wat er ook op ons afkomt, onverstoorbaar in kadans blijven.
Elke dag brengt het nieuws wel een onheilsboodschap: over cijfers die stijgen, regels die te streng of te los zijn, vaccinatieplannen die vlugger moeten of net niet. Kortom, er is altijd wel iets dat het kan doen stormen in ons. Op zulke momenten zijn een open lucht en de rustgevende gedachte aan ebbe en vloed een zegen.
Mvg,
Frauke Jemand