‘De kiezer heeft altijd gelijk’?
Beste Lezer,
Is kiezen verliezen: dat vraag ik me al weken af. Ik hoop, lezer, dat jij voor jezelf het antwoord op die vraag hebt gevonden.
‘De kiezer heeft gesproken’, wordt gezegd, en ‘de kiezer heeft altijd gelijk’.
Maar hoe komt het dat de kiezer in de andere helft van het land niet alleen een andere taal spreekt, maar ook een ander gelijk heeft? En dat nog wel in een land met eenzelfde federale regering. Allerlei nieuwsuitzendingen en blaadjes hebben daar een uitleg voor, maar ik heb zo mijn eigen gedacht.
Hoe komt de kiezer aan zijn mening? De kranten doen net alsof elke burger, vooraleer te gaan kiezen, grondig heeft zitten nadenken over hoe het land werd bestuurd, en heeft berekend wat vroeger beter was dan nu… Kan zijn. Maar hoe krijg je een eigen mening en is dat wel je ‘eigenste’ mening? Werkt het niet een beetje zoals in de reclame: het waspoeder met de aantrekkelijkste verpakking en het strafste praatje kopen we omdat we denken dat dat het beste is? Of als we honderd keer horen dat onze aders dichtslibben van boter, dan denken we dat we doodgaan van boter. Meer nog: we worden bang van boter. Wiens mening is het dan eigenlijk? Die van ons of deze van de reclame? Stel nu dat elk landsgedeelte een ander verkoopspraatje heeft gehouden: zou het dan kunnen dat er andere ‘eigen’ of ingefluisterde meningen ontstaan? Misschien bestaat er wel zoiets als een verkiezingsfluisteraar. Het zal wel net iets ingewikkelder zijn dan dat, maar toch... Ik heb zo mijn gedacht over ‘het gelijk van de kiezer’ en wie hem of haar wat influistert.
Neen, lezer: ik ga je mijn eigenste gedacht daarover niet in een zilveren papier aanbieden; bedenk of vorm jij maar je eigen mening daarover.
Wie gelijk heeft laten we voorlopig in het midden, de toekomst zal het uitwijzen. Wat ik intussen wel weet is dat elk waspoeder zijn eigen mankementen heeft maar het ene is al schadelijker dan het andere. Uitkijken dus!
Mvg,
Frauke J.