Dierbare,
Er liggen maanden tussen deze en vorige brief. Bezinningstijd.
Hoezeer ik je ook aanmoedig in je tocht je afwezigheid is voelbaar. Ik lijd aan gemis. Afwezigheid laat leegte na, er ontstaat een leemte. Jawel er is dit lege blad waarop ik ,via woorden afstanden dicht maar er is ook die menselijke zwakheid om naar tastbaarheid te trachten. Wellicht ben ik te aards om niet de nood aan nabijheid te kunnen onderdrukken .Het is niet mijn wens om enkel tot ziel te verworden . Ik mis aanraking en nabijheid.
Of de mens dan niet genoeg heeft aan zichzelf ? Het is een vraag die je kan stellen. Wat ik zoek? Wat zoekt een mens op wandel in de schemering ? Wat zoekt een mens die over ongekende paden loopt ? Wat zoekt een mens ’s avonds, alleen, op de holle weg lopend over het dunne ijs ?
Wat en wie zoeken wij in een slapeloze nacht?
Wat en wie zochten Rilke ,Sand ,Rimbaud ,Cicero ,Augustinus …? Zij. gingen lange ernstige soms ook luchtige brieven conversaties aan. Hun gesprekspartners, briefgenoten waren niet lukraak gekozen.
Wat was de essentie van al dit brieven schrijven ?
Via het woord verschijnen aan de andere stond op de voorgrond.
De brief om afstand te dichten, de brief om de dialoog levendig te houden, de brief om in het vuur te werpen, de brief om het vuur op te poken, de brief een gesprek tussen vrienden en of zielsverwanten in afwezigheid van…
De brief geschreven ‘in het uur van de wolf’…
De brief een deel van de zoektocht naar het onmogelijke .
De brief het trachten verwoorden, uiting geven aan de zoektocht naar geheelheid .
De brief een verkenning van plaatsen waar we nooit zijn geweest.
Misschien wil ik jou en mezelf wel bewijzen dat dit vandaag ook kan. Dat wij ook vandaag in staat zijn ons niet te laten afleiden van datgene wat dient te gebeuren en dat wij ons af en toe kunnen losrukken uit de banaliteit van het dagdagelijkse .
Dat wij in staat zijn om achter de schermen naar die andere ,niet vanzelfsprekende, ,werkelijkheid te kijken.
Je zeer genegen
C.