Frauke Jemand Brief 111: De huishoudhulp en haar inkomen!

Beste Lezer,

Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: het is niet de eerste keer dat ik me druk maak over de rechten van de huishoudhulp.

En blijkbaar ben ik niet de enige: sinds kort wijden kranten brieven en zelfs heelder pagina’s aan het luttel inkomen van de huishoudhulp. Ook politiekers en professoren bekommeren zich om deze groep die inzake loon onderaan de ladder bengelt. Maar wordt er door al deze aandacht vooruitgang geboekt en hoelang blijft dit nieuws nieuws? Dat is nog maar de vraag.

Onlangs nog kwam het dienstenchequesysteem, waar vele huishoudhulpen aan vasthangen, opnieuw ter sprake, deze keer als een mogelijke besparingsmaatregel voor de Vlaamse regering. De kans bestond dat de dienstencheque duurder zou worden.

Een goede zaak, dacht ik, in de eerste plaats voor de huishoudhulp, en mooi meegenomen dat de regering een graantje meepikt. Dienstencheques zijn een prima uitvinding: op die manier wordt deze dienstverlening betaalbaar voor meer mensen en niet enkel voor mensen met een goed salaris. Goed ook dat de huishoudhulp zich niet langer in het zwartwerkcircuit moet begeven.

Het grote minpunt echter is het karig loontje waarvan de huishoudhulp moet rondkomen.

Wat ik nog altijd niet begrijp is waarom niemand op het idee komt om de dienstencheques te koppelen aan het inkomen. Waarom zou iemand die meer verdient niet meer betalen voor de verkregen huishoudelijke diensten, dit is toch redelijk?

Dit extra geld zou ten goede kunnen komen aan extra inkomen en bijscholing of ondersteuning van de huishoudhulp.

Groot was mijn teleurstelling toen bleek dat dit punt maar weer eens van de agenda werd afgevoerd, en alles dus bij het oude blijft.

Hoe komt dit toch, vroeg ik me af: zijn er hindernissen die mijn petje te boven gaan? Of is het gewoon een kwestie van politieke moed? Of beter gezegd: een gebrek aan politieke moed?

Mvg

Frauke J.

Frauke J. 96 : Fraukecoronabrieven: vaccineren, vaccineren, vaccineren…

Beste Lezer,

Te weinig vaccins, mogelijke bijwerkingen…. en al dan niet complicaties: daar ging het over de laatste tijd. Straks zullen ook deze stormpjes hopelijk gaan liggen. Straks zal er meer vaart in zitten, in het vaccineren, bedoel ik. Dat wordt toch gezegd.

Eerst de ouderen en de risicogroepen. Vervolgens wellicht de risicoberoepen, of niet?

Maar welke zijn dat dan? Wie heeft een risicoberoep?

Het is wellicht niet aan ons om dat te bepalen, maar een hint geven kan geen kwaad.

Ik breek alvast een lans voor de groep die altijd vergeten wordt: de huishoudhulpen of poetsvrouwen -mannen. Al die tijd komen zij bij mensen thuis, ze poetsen in alle ruimtes, tot in het kleinste kamertje.

Naar mijn gevoel horen ze eigenlijk onder de noemer zorgpersoneel. Hoeveel huishoudhulpen komen niet bij kwetsbare mensen thuis? Deze dames en heren komen niet alleen in alle kamers van het huis, ze poetsen meestal ook twee huizen per dag. Indien ze kantoren schoonmaken hebben ze met de daar aanwezige mensen te maken. Niet vanzelfsprekend om jezelf te beschermen op al die verschillende plaatsen! Bovendien loopt niet alleen de huishoudhulp gevaar: ook een groot deel van hun cliënten. Het is elke dag opnieuw spitsroeden lopen voor deze werknemers.

Naast politiemensen en brandweerlieden verdienen de poetshulpen het op de eerste rij te staan; meer nog: ze hadden in de rij van zorgverleners moeten staan.

Helaas staan ze vaak net achteraan: geen extra premie voor hen in sombere tijden, geen loonsverhoging, en het blijft hard werken voor een schamel loon. Het lijkt ook alsof er niemand is die voor hen opkomt, en zelf staan ze vrij alleen met hun zorgen.

Laat ik dan maar even mijn stem verheffen, en misschien jij ook, beste lezer. Al besef ik dat onze stemmen niet echt luid genoeg klinken om gehoor te krijgen.

Beschouwen we deze brief dan als een riem onder het hart van alle poets- en huishoudhulpen in België en ver daarbuiten. En laten we hierbij de wens uitspreken dat zij met grote spoed kans op een vaccinatie krijgen, zodat ook zij beschermd zijn tegen dit vermaledijde virus. Ik ben ietsje te laat maar met ‘de dag van de zorg’ nog in gedachten wil ik deze wens uitdrukkelijk in de verf zetten.

Men zegge het voort!

 Mvg,

 Frauke J.